![]() Ik geef toe dat het gewoon af en toe heel erg leuk is om op een plek te zijn waar niet iedereen mag komen....het is de macht van de camera... Daar stonden we (ik samen met Bas Hakker, journalist) IN de kleedkamer van Ajax. Dat mag normaal nooit, werd er nog nadrukkelijk gezegd door de vriendelijke persvoorlichtster. Bas en ik hadden alles klaar gezet en het was wachten op Stefano. Er mag echt niemand in hoor, was de melding. Kortom we moesten het 'fort' bewaken. Na 10 min hoorde we mensen, het geluid van veel mensen onze kant op komen... OMG, een rondleiding van min 30 fans, vaders met zoon, Italiaanse toeristen, iedereen zag zijn kans schoon en wilde er natuurlijk in. Het liefste een foto OP de kleedkamer stoel van hun favoriet. Het was dus Bas en mijn taak om iedereen aardig te melden dat dit niet de bedoeling was. Maar wie houdt hun tegen...de gretigheid van die ene foto was van hun gezicht af te lezen! Bas en ik gaven uiteraard niet op en na 5 rondleidingen kwam Stefano....we waren al moe voordat we moesten beginnen. Maar het was het allemaal waard, Stefano bedankt nog voor je openheid en medewerking! NU in Helden Magazine. ![]() We noemen het in de volksmond schoolfotografie...en iedereen denkt dan aan de blauwe achtergrond, huilend of met rode ogen... Maar het kan ook anders! Met die instelling ging ik naar Kinderdagverblijf Maikids. Setje opgebouwd, witte achtergrond en daar gingen we. Fotografie verdeeld over 2 dagen. 50 peuters de ene dag en 50 baby's de andere....de ene nog schattiger dan de andere. Mocht een kindje het echt eng vinden dan probeerde we het later op de dag nog een keer. Ik heb 2 topdagen gehad, en alle lieve mailtjes van de ouders die ik daarna mocht ontvangen...super! ![]() In december 2012 kreeg ik een hele mooie klus van O Utrecht om voor een eenmalige uitgave van een krant van het Wilhelmina Kinderziekenhuis ter ere van hun 125 jarig bestaan de complete fotografie te verzorgen. De fotografie liep uiteen van een sfeerbeeld fotoreportage, studioportretten van modelkindjes tot aan het portreteren van echte zieke kinderen. Dit laatste was best confronterend, ziek waren ze...maar ook zo positief en ondanks alles zo vrolijk! Ze vonden het allemaal heel leuk om gefotografeerd te worden en hebben heel goed mee gewerkt. Bedankt nog allemaal! Vandaag kreeg ik de vraag van het WKZ om weer door mijn selectie heen te gaan voor een geschikte foto voor publicatie in hun brochure...vandaar dat deze klus weer even helemaal boven kwam. ![]() Shoot voor Pink Ribbon in het zonnige Zuiden. Daar trof ik Joyce, een mooie, krachtige vrouw en haar 2 leuke kids! De opdracht...portretserie voor de brochure van Pink Ribbon. Joyce is ambassadrice van Pink Ribbon en helpt met haar verhaal andere vrouwen die met borstkanker te maken krijgen. Bedankt Joyce voor de mooie, krachtige en kwetsbare portretten die ik van je heb mogen maken! En dan ben je opeens op de Belgische SBS in volle aktie aan het werk. Wel onwennig jezelf zo op 'tv' te zien, maar ook heel leuk! Thanks to the Belgische filmploeg waarmee we de persdag van Giedo van der Garde hebben doorgebracht. Zie filmpje!
http://www.vier.be/f1/videos/de-slipstream-van-giedo-van-der-garde/43394 ![]() Prachtige zon, maar nog super koud stonden we aan de tochtige waterkant bij het IJ. Een fotoschoot met Giedo van der Garde voor HELDEN magazine tijdens een persdag in Panama. Diverse journalisten en een Belgische filmploeg waren aanwezig. Die laatste vond het nodig om, toen ik eindelijk aan de beurt was, mij met draaiende camera te 'achtervolgen'... Onder het mom 'een dag uit het leven van Giedo'. Gelukkig hebben we hier geen Belgische commerciele televisie... Ik ben opgegroeid met een vader die een zeer fanatiek Formule 1 volger is en zo betrapte ik mezelf erop dat ik het zo cool vond om met een helm in mijn handen te staan die mee heeft gereden op alle grote race curcuits van de wereld. Super licht, drink slangetje en de veiligheidbutton...en prachtige afbeelding van michel vaillant! Wat heb ik toch leuk werk! ![]() Altijd bijzonder...fotografie voor een geboortekaartje en ook nu weer. Je weet nooit wanneer je precies aan de slag kunt want zoals we weten zijn bevallingen doorgaans niet te plannen. Dus hup op de fiets gesprongen om een reportage te gaan maken van een pasgeboren baby en zijn trotse ouders! Een aandenken voor het leven! Ik vind het altijd bijzonder hoe dicht je dan bij een intiem moment bent van een gezin en om dit vast te mogen leggen is voor mij elke keer een cadeautjes! Welkom op deze wereld Thibo! ![]() Vijf jaar heb ik je al niet gesproken, precies vandaag. Ons laatste contact was met mijn ipod in jouw oren...Astor Piazzolla. Je at niet meer, sprak al een week niet en keek alleen nog in het niets. Toen je de klanken hoorde van jouw zo geliefde Tango, kneep je in mijn hand, keek me aan recht aan en lachte...Een mooier afscheid kon je mij niet geven. 4 dagen later klonk dezelfde tango op je herdenking... Mijn lieve oma RIP 30 maart 2008 ![]() Thee stond al klaar bij binnenkomst en de aanstaande bruidegom had nog lekkere chocolaatjes gehaald waardoor hij 10 minuten later binnen kwam. Het was kennismaken en de dag en wensen doornemen mbt de trouwreportage. Ook in dit gesprek hoorde ik weer 'Oooo, ik ben helemaal niet fotogeniek hoor'. Maar iedereen die zo straalt is prachtig en ze geven mij het vertouwen om hun mooiste dag van hun leven vast te leggen. Dat is zo leuk! Paul en Ellen, we gaan ervoor 21 juni 2013! |
BlogPortret en reportage, de mens staat altijd centraal Archives
September 2015
Categories |